زندگی یا بازی سرنوشت

امروز رفتم دیدن بابک شیفت کاریش بود ، یه چیزی گرفتم برای شامش بعدش نشستیم باهم فیلم شرلوک هلمز دیدیم  بیرون که اومدم دلم گرفته بود گفتم تا میدان قائم پیاده برم .رفتم نشستم تو پارک وسط میدان روی یه صندلی بعد یه کم با گوشیم ور رفتم وبعدش  رفتم باقالی گرفتم واومدم نشستم روی همون صندلی ومشغول خوردن شدم . یه فرد معلولی روی ویلچر نشسته بود وبه کمک دوستاش داشت آب می خورد توجهی بهش نداشتم اما یه لحظه چشمم افتاد بهش ، وای خدا این فرد همبازی دوران بچگی من بود حالا معلول شده بود خیلی شلوغ بود از وقتی یادم میاد تو بچگی همه از دستش  فرار می کردند اما حالا ........

شنیده بودم  که تو باشگاه یه اتفاقی براش افتاده و فلج شده ،اتفاقا مربی باشگاه یکی از فامیلهای دورمون بود ،(شوهر خواهر زن داداش من ) واونقدر مرد بود که به خانواده همین کسی که فلج شده بود گفته بود هر ماهه به اندازه پایه حقوق یه کارگر بهش حقوق می ده تا زنگد یشو بگذرونه البته مربی هیچ مسولیتی نداشت چون پسره خودش خواسته بود پشتک بزنه اونطوری شده بود تازه بیمه هم نبود ولی خودتون ببینید یک نفر چقدر می تونه مرد باشه  تا مسولیتی که توش دخیل نبوده به گردن بگیره ..........

روزگار بعضی وقتها چه بازیهایی برای ما در میاره انگار نه انگار این پسرک معلوله همون پسری که  که ما چهار نفری هم حریفش نمی شدیم با خودم گفتم خدا بعضی ها رو چقدر سخت امتحان می کنه خیلی سخته ، همه رو سخت امتحان می کنه  وخبر بد برای من اینکه تو خیلی از امتحاناش قبول نمی شم کاش خدا یه ارفاقی  ، یه تبصره ای ،یه تک ماده ای......

دلم گرفت بلند شدم وپیاده اومدم تا جلوی دار القرآن وبعد رفتم خونه دیگه حوصله پیاده روی نداشتم