من قلب پاکم را می خواهم

 

خدای من من کودکیم را می خواهم 

چشمان معصومم را وقلب پاکم را

همبازیهایم را وعروسکهایم را

وصداقتم را ....... 

شعری از من ....

می خواهمت سخنی گویم از شراره های عشق

گر خود ندانی و ندانسته خود کنی فدای عشق

ماگر که سوزنی زاین ره تاریک جان گرفته ایم

صد جان برای دیدن آن کرده ایم فدای عشق

از گریه های شبانه ام مپرس تا نگویمی به تو

چون ما هزارگریه عاشقانه کرده ایم زنای عشق

وزداشته هایمان نگو که باخته هایمان شدند

افسوس که وای زنم و ترسم از هوای عشق

گویی که ناف مرا با عشق تو بریده اند

اکنون که بی کسم و نیست در منی صدای عشق

دستی بیاور و با آن گره گشای معمای دل

من با تو وتو بامنی می شویم خدای عشق